مدح و شهادت امام جواد علیهالسلام
الا کرم ز تو مشـهــور یا امام جـواد کـلام توست هـمه نـور یا امام جـواد ائـمّهاند جــواد و تــوئی جـواد هـمـه که گشته جود تو مشهور یا امام جواد سزد ز لعل لب حضرت رضا ریزد به مـدح تو دُر منــثـور یا امام جواد اگر چه نزد شما آبـروی نیست، مرا مکن ز درگه خود دور یا امام جواد گـداییام به درت جـــز بهانهای نبوَد مراست وصل تو منظور یا امام جواد به روی زائر تو بوسه میزند جبریل به ذکر «سیعک مشکور» یا امام جواد به کاظمینِ تو روی نـیــاز برده کلیم سـلام میدهد از طـور یا امام جـواد جحیم اگر تو نگاهش کنی حدیقۀ گل بهشت بی تو کم از گور یا امام جواد اگر چه ران ملـخ هم نـدارم ای مولا مرا بخوان به درت مور یا امام جواد قضا به حکم تو محکوم، ای ولیِ خدا قـدر به امـر تو مأمـور یا امام جواد لباس نور مرا بر تن از ولادت توست گـنـاه، وصـلـۀ نـاجـور یا امام جـواد خدا ثـنای تو را گفـته و چگـونه مرا بـوَد ثـنـای تو مـقـدور یا امـام جـواد لب تو داشت تبسّم، ولی دلت را بود هـزارها غـم مـسـتـور یا امـام جـواد ندید دختر مأمون جلال و قدر تو را چو بود چشم دلش کـور یا امام جواد شهادت تو در آن حجـره با لب تشنه بـوَد تـجـسّـم عـاشـور یـا امـام جـواد عـنایتی که شود روز حشر «میثم» هم به دوسـتی تو محـشـور یا امام جواد |